تجهیزات حفاظت فردی وسایلی هستند که کارکنان برای حفاظت از جان خود بسته به نوع کار و شرایط کاری باید استفاده کنند.
استفاده از تجهیزات حفاظت فردی می تواند خطرات را کاهش دهد.
فاکتورهایی که در انتخاب وسایل حفاظت فردی تاثیرگذار هستند :
تطابق با استاندارد
انطباق با قابلیت و حساسیت فردی
متناسب با عوامل زیان اور محیط کار
متناسب با فصل
سهولت استفاده از آن ها
عدم ایجاد اثرات جانبی
مدت زمان استفاده و قابلیت دسترسی
نگهداری و تاریخ انقضاء و قیمت مناسب
نظر کارگر و جنس مناسب
انواع تجهیزات حفاظت فردی
لباس کار
لباس بر اساس کاربرد، شکل، جنس و نوع خطر انواع متفاوتی دارد.
نکات قابل توجه در خصوص لباس کار:
لباس کار باید با توجه به خطراتی که در زمان انجام کار برای کارگر ممکن است پیش آید انتخاب شود و طوری باشد که از بروز خطرات تا حد ممکن جلوگیری نماید.
لباس کار باید مناسب با بدن کارگر باشد و هیچ قسمت از آن آزاد نباشد.
کمر آن همیشه بسته و جیب های آن کوچک باشد و تعداد جیب ها کم باشد.
کارگرانی که با ماشین کار می کنند و یا در کنار ماشین آلات مشغول کار هستند باید
لباس کاری داشته باشند که هیچ قسمت از آن باز و یا پاره نباشد.
بستن کراوات، زنجیر، ساعت، کلید و … روی لباس کارً ممنوع است.
در محل کاری که احتمال خطر انفجار و یا حریق می باشد، استفاده از یقه نورگیر، زه و دسته عینک که از انواع سلولوئید ساخته شده اند و همراه داشتن سایر مواد قابل اشتعال برای کارگران ممنوع می باشد.
تجهیزات حفاظت فردی برای حفاظت از سر
برای حفاظت از سر در برابر انواع خطرات از کلاه ایمنی و گوشی ایمنی استفاده می شود.
گوشی های ایمنی دو دسته اند :
ایرماف(روگوشی)
ایرپلاگ (توگوشی)
گوشی ایر پلاگ نسبت به ایرماف سبکتر است ولی امکان ورود آلودگی های محیطی به داخل گوش فرد، میزان حساسیت و خارش گوش در افرادی که از این نوع گوشی استفاده می کنند زیادتر است.
حفاظت از چشم
محافظت از چشم یکی از بخش های مهم در حفاظت فردی است که باید در برابر خطراتی مانند گرد و غبار و ذرات، گازهای خورنده، بخارات و… انجام گردد.
تجهیزات حفاظت فردی برای حفاظت از صورت
حفاظ های صورت، حفاظ هایی هستند که کامل سطح صورت را پوشش می دهند که صورت را از گرد و غبار و پاشیدن مایعات خطرناک محافظت می کند.
حفاظت از سیستم تنفسی
تجهیزات حفاظت فردی برای سیستم تنفسی یا ماسک های تنفسی وسایلی اند که از استنشاق هوای آلوده جلوگیری می کنند.
ماسک ها این حفاظت را به وسیله گرفتن آلاینده ها از هوای استنشاقی وهم به وسیله هوارسانی از طریق یک منبع هوای قابل استنشاق تامین می کند.
به طور کلی ماسک های ایمنی به دو دسته تجهیزات رساننده هوای اتمسفری و ماسک های تصفیه کننده هوا دسته بندی می شوند.
حفاظت از دست
در زمان هایی که کارگران در معرض سوختگی ها، کوفتگی ها، بریدگی ها، مواد شیمیایی و… می باشند باید
متناسب با نوع خطر از دستکش های ایمنی استفاده کنند.
تجهیزات حفاظت فردی برای حفاظت از پا
بیشترین خطر تهدید کننده پا در محیط های صنعتی، له شدن پنجه های پا می باشد.
به همین علت در قسمت جلویی کفش های ایمنی از پنجه های محافظ فولادی استفاده شده و کفه کفش را از یک ماده قابل انعطاف مثل پلی اورتان تولید می کنند و قسمت پنجه کفش به تناسب شغل افراد می تواند از جنس چرم (عایق برق) یا PVC (عایق شیمیایی) نیز باشد.
