شیلنگ آتش نشانی ، شیلنگ‌های مخصوصی است که به منظور اطفاء حریق طراحی شده اند.

این شیلنگ ‌ها معمولا یک لایه خارجی از الیاف در هم تنیده و یک لایه درونی از جنس پلاستیک با قابلیت کشسانی بالا هستند. در دو انتهای شیلنگ آتش نشانی بخش‌های فلزی‌ای وجود دارد که قابلیت اتصال این شلنگ‌ها به خروجی‌های فشار قوی آب را فراهم می‌کند.

شلنگ آتش نشانی طوری طراحی می‌شود که بتوان از آن به صورت پهن شده نگهداری کرد که سبب صرفه‌جویی در فضای اشغال شده توسط شلنگ می شود.

اولین شلنگ آتش نشانی

تاریخچه شلنگ آتش نشانی به دوران یونان باستان برمی گردد. در اون دوران از روده گاو به عنوان شلنگ استفاده می کردند.

اختراع شلنگ آتش نشانی مدرن به سال ۱۶۷۲ بازمی‌گردد. در این سال شخصی به نام نیکولاس یان وندر هیدن اولین شلنگ آتش نشانی مدرن را اختراع کرد. این شلنگ از چرم دوخته شده ساخته شده بود.

مشکل این شلنگ‌ها نشتی آنها و پاره شدن دوخت ‌ها ، تحت فشار زیاد آب بود. برای رفع این مشکل در هر متر از شلنگ از تعدادی حلقه فلزی استفاده می کردند که مانع از نشتی آب می‌شد.

برای ساخت شلنگ‌های آتش نشانی امروزی از الیاف مصنوعی و طبیعی استفاده کرده اند . استفاده از این مواد در ساخت شلنگ آتش نشانی مانع پوسیدگی در مجاورت نور خورشید و مواد شیمیایی می‌شود همچنین این شلنگ‌ها از مدل‌های قدیمی سبک‌تر هستند که مانع خستگی آتش نشانان می‌شود.

انواع و سایزهای مختلف شلنگ آتش نشانی

1. شلنگ تهاجمی
2. شلنگ تامین کننده
3. شلنگ تقویت فشار
4. شلنگ جنگل بانی
5. شلنگ فشار قوی

به شلنگ‌هایی که تحت فشار مثبت عمل می‌کنند، شلنگ تخلیه شونده گفته می شود و به شلنگ‌هایی که تحت فشار منفی عمل می‌کنند، شلنگ‌های مکنده می گویند.

شلنگ تهاجمی :

شلنگ‌هایی که با الیاف پوشیده شده‌اند و بسیار انعطاف‌پذیر هستند. از این شلنگ‌ها برای انتقال آب از تانکر ماشین آتش نشانی به محل حادثه استفاده می کنند. طول معمول این شلنگ‌ها ۱۵.۵ متر است و طوری طراحی شده‌اند که تحمل فشار تا ۲۷۶۰ کیلوپاسکال را دارند.

شلنگ تامین کننده و شلنگ تقویت فشار:

شلنگ ‌هایی انعطاف‌پذیر با قطر زیاد هستند که به وسیله الیاف پوشیده شده‌اند. از این شلنگ ‌ها برای انتقال آب از منبع آب که در مسافتی طولانی قرار گرفته، به تانکر آب، و یا تقویت فشار آب از یک تانکر به یک تانکر دیگر در مسافت طولانی استفاده می‌شود.