مونوکسید کربن (CO) چیست؟
یک گاز کشنده بی رنگ و بی بو است. از آنجایی که نمی توانید آن را ببینید، بچشید یا بو کنید، مونوکسید کربن می تواند قبل از اینکه متوجه وجود آن شوید باعث ایجاد گاز گرفتگی شود.
همه افراد در معرض خطر مسمومیت با مونوکسید کربن هستند. کارشناسان معتقدند، با این حال، افرادی که نیاز به اکسیژن بیشتری دارند مانند نوزادان متولد نشده، نوزادان، کودکان، سالمندان و افرادی که مشکلات عروق کرونر یا تنفسی دارند بیشتر در معرض خطر هستند.
چرا مونوکسید کربن اینقدر خطرناک است؟
خطر بزرگ مونوکسید کربن جذب آن به هموگلوبین در جریان خون است. مونوکسید کربن هنگام تنفس، جایگزین اکسیژنی می شود که سلول ها برای عملکرد به آن نیاز دارند. هنگامی که CO در هوا وجود دارد، به سرعت در خون تجمع می یابد و علائمی مشابه آنفولانزا مانند سردرد، خستگی، حالت تهوع، سرگیجه، گیجی و تحریک پذیری ایجاد می کند. گاز گرفتگی با افزایش سطح، استفراغ، از دست دادن هوشیاری، و در نهایت آسیب مغزی یا مرگ می تواند منجر شود.
مونوکسید کربن از کجا می آید؟
مونوکسید کربن یک محصول جانبی احتراق است که در هنگام سوختن سوخت وجود دارد. این گاز توسط لوازم خانگی معمولی، کوره های گاز یا نفت، یخچال های گازی، خشک کن های لباس گازی، محدوده های گازی، آبگرمکن های گازی یا بخاری های فضایی، شومینه، کوره های زغالی و اجاق های هیزمی تولید می شود.
دود خودروها و ماشین های چمن زنی گازسوز نیز حاوی مونوکسید کربن هستند و اگر موتور در یک گاراژ متصل کار کند، می توانند از طریق دیوارها یا درها وارد خانه شوند.
همه این منابع می توانند به مشکل CO در خانه کمک کنند. اگر خانه ای به درستی تهویه شود و عاری از خرابی دستگاه، مجهز به دتکتور نشت گاز، نوسانات فشار هوا یا انسداد راه های هوایی باشد، گاز مونوکسید کربن به احتمال زیاد شناسایی شده و خطر گاز گرفتگی را کاهش می دهد.
اما در خانه‌های امروزی اغلب اینطور نیست. خانه های ساخته شده می توانند هوای آلوده به CO را در خانه نگه دارند. مبدل‌های حرارتی ممکن است ترک بخورند، دریچه‌ها مسدود شوند، تامین هوای ناکافی برای وسایل احتراق می‌تواند باعث ایجاد شرایطی شود که به‌عنوان یکی از راه های انباشته شدن گاز مونوکسید کربن، هوای آلوده را به داخل خانه باز می‌گرداند. فن های اگزوز روی هود، خشک کن لباس و فن های حمام نیز می توانند گازهای ناشی از احتراق را به داخل خانه بکشند.
چگونه می توانیم از خود و خانواده مان در برابر مسمومیت با مونوکسید کربن محافظت کنیم؟
کمیسیون ایمنی محصولات مصرفی (CPSC) نصب حداقل یک دتکتور گاز مونوکسید کربن یا دتکتور نشت یاب گاز در هر خانواده را در نزدیکی محل خواب توصیه می کند. دتکتورهای اضافی در هر سطح از خانه و در هر اتاق خواب محافظت بیشتری را ارائه می دهند.
اولین قدم برای حفاظت جان این است که یک دتکتور مناسب انتخاب کنید که زنگ صوتی را به صدا در می آورد. می توانید مدلی را انتخاب کنید که به سیستم برق خانه شما متصل است، مدلی که به پریز برق استاندارد وصل می شود یا مدلی که با باتری کار می کند.
دتکتورهای مونوکسید کربن که با باتری کار می کنند حتی در صورت قطع برق به محافظت از خود ادامه می دهند. مدل‌های AC با سیم سخت، اگرچه هزینه‌برتر و نصب آنها دشوار است، اما هزینه‌های جایگزینی باتری را کاهش می‌دهند، اما در هنگام قطع برق محافظتی ارائه نمی‌دهند. مدل‌های AC سیم‌کشی شده با باتری پشتیبان محافظت مضاعف را ارائه می‌کنند.
مجهز کردن تمامی نقاط ساختمان به دتکتور می تواند با احتمال بالا خطر ناشی از گاز گرفتگی را کاهش دهد.
برای مطالعه درباره دتکتور گاز مونوکسید کربن می توایند به مقاله دتکتور مونوکسید کربن در وبلاگ هایپرفایر مراجعه کنید.
دستگاه های گازسوز باید سالانه توسط یک تکنسین خدمات ماهر سرویس شوند. مشعل های اجاق گاز باید تمیز و تنظیم شوند تا میزان مونوکسید کربن تولید شده به حداقل برسد. قبل از ایجاد تغییراتی در خانه ای که ممکن است بر تهویه وسایل سوخت سوز تأثیر بگذارد، با پیمانکار گرمایش خود تماس بگیرید.
هنگام تعویض وسایل گرمایشی، وسایلی را بخرید که برای کاهش خطرات ناشی از مونوکسید کربن طراحی شده اند، مانند مشعل های گاز ، شومینه های گازی دریچه مستقیم، یا آبگرمکن های گازی القایی. وسایل گرمایشی با موتور الکتریکی مونوکسید کربن تولید نمی کنند.
اگردتکتور مونوکسید کربن شما به صدا در می آید، ابتدا مطمئن شوید که دتکتور نشت یاب گاز CO شما است و نه دتکتور دود. آخرین نسل از دتکتورهای مونوکسید کربن که با UL فهرست شده‌اند با رنگ متضاد روی جلد مشخص می‌شوند. برخی از دتکتورها دارای یک زنگ هشدار هستند که قبل از زنگ کامل (پیوسته) به صدا در می آید.
اگر دتکتور شما در زنگ هشدار باشد، مونوکسید کربن شروع به تجمع می کند. تعیین محل و حذف منبع CO قبل از بدتر شدن شرایط بسیار مهم است. یک پیمانکار آموزش دیده یا تکنسین خدمات لوازم خانگی آموزش دیده می تواند خانه شما را بررسی کند تا علت تجمع مونوکسید کربن را تعیین کند و باعث کاهش خطر گاز گرفتگی شوید.
اگر دتکتور شما در حالت هشدار کامل است و یکی از اعضای خانواده علائم مسمومیت را تجربه می کند، فوراً با آتش نشانی محلی خود تماس بگیرید! به یاد داشته باشید که نوزادان و کودکان ممکن است سریعتر تحت تأثیر مونوکسید کربن قرار گیرند. مطمئن شوید که آیا آنها علائم را نشان می دهند یا خیر.
اگر هیچ کس علائمی را احساس نکرد، خانه را با هوای تازه تهویه کنید، همه منابع بالقوه مونوکسید کربن را خاموش کنید و از یک تکنسین واجد شرایط بخواهید که وسایل احتراق شما را بررسی کند.
برای مطالعه درباره دتکتورهای اعلام حریق می توانید به مقاله دتکتور اعلام حریق در وبلاگ هایپرفایر مراجعه کنید.
علاوه بر نصب دتکتورهای مونوکسید کربن، مصرف کنندگان باید به طور منظم منابع مشکل بالقوه مونوکسید کربن را بازرسی و سرویس کنند.
کجا باید به دنبال منابع مشکل ساز مونوکسید کربن بود
- غلظت CO را در گازهای دودکش اندازه گیری کنید.
- اتصالات مشعل یا گاز به لوله‌های دودکش و سیستم‌های تهویه بیرون از خانه را برای نشانه‌های خوردگی، زنگ زدگی، شکاف‌ها یا سوراخ‌ها بررسی کنید.
- فیلترهای مشعل و سیستم های فیلتر را برای آلودگی یا انسداد بررسی کنید.
- فن های هوای اجباری را برای نصب صحیح و جریان صحیح هوای گازهای دودکش بررسی کنید. نصب نادرست دمنده مشعل می تواند منجر به تجمع مونوکسید کربن شود. زیرا گاز سمی به جای دمیده شدن، وارد فضای خانه می شود.
- محفظه احتراق و مبدل حرارتی داخلی را از نظر ترک خوردگی، خستگی فلز یا خوردگی بررسی کنید – مطمئن شوید که تمیز و عاری از زباله هستند.
- مشعل ها و سیستم جرقه زنی را بررسی کنید. شعله ای که عمدتاً به رنگ زرد است، اغلب نشانه این است که سوخت به طور کامل نمی سوزد و سطوح بالاتری از مونوکسید کربن آزاد می شود.
- کوره های نفتی با مشکلات مشابه می توانند بوی “روغنی” را از خود متصاعد کنند. به یاد داشته باشید، بوی مونوکسید کربن را نمی توانید حس کنید.
- تمام وسایل دیگری را که از سوخت های قابل اشتعال مانند گاز طبیعی، نفت، چوب یا نفت سفید استفاده می کنند، بررسی کنید. لوازم خانگی شامل آبگرمکن، خشک کن لباس، آشپزخانه، اجاق گاز، اجاق هیزمی، یخچال گاز است.
- چراغ‌های پیلوت می‌توانند منبع مونوکسید کربن باشند، زیرا محصولات جانبی احتراق به جای تخلیه به بیرون، در داخل خانه آزاد می‌شوند. مشعل ها و محدوده های گازی باید به دقت کنترل شوند.
- مطمئن شوید در مکان هایی که بخاری و شومینه قرار دارد، تهویه برقرار است. در غیر اینصورت می توانند مونوکسید کربن را در خانه آزاد کنند.
- کباب پز را هرگز نباید در داخل خانه قرار داد و همچنین نباید از اجاق گازها یا اجاق هایی که با سوخت های قابل اشتعال کار می کنند برای گرم کردن خانه استفاده کرد.
اگر آزمایش اولیه وجود مونوکسید کربن را تایید نکرد، ممکن است دلایل مختلفی وجود داشته باشد.
تجهیزات آزمایشی که برای اندازه گیری حضور مونوکسید کربن در هوا استفاده می شود باید به گونه ای کالیبره شوند تا سطوح پایین غلظت گاز را حس کنند.
- برخی از دتکتور های تشخیص تنها غلظت 1000 قسمت در میلیون و بالاتر را اندازه گیری می کنند که به طور قابل توجهی بالاتر از سطح ایمن است. تجهیزات تست باید قادر به سنجش سطوحی به اندازه یک قسمت در میلیون باشند. به عنوان مثال، استاندارد لابراتوارهای Underwriters برای دتکتورهای مونوکسید کربن مسکونی، دتکتورها را ملزم می کند که قبل از 90 دقیقه قرار گرفتن در معرض 100 قسمت در میلیون مونوکسید کربن، هشدار دهند.
- اگر میزان مونوکسید کربن غلظت کافی را برای به صدا درآوردن زنگ نشان ندهد، می توان از تجهیزات تست اندازه گیری دیجیتالی که یک رکورد 24 ساعته چاپ شده تولید می کند برای کمک به شناسایی منبع استفاده کرد.
- اگر درها یا پنجره‌ها باز بماند یا لوازم خانگی خاموش شوند و هوای بیرون وارد خانه شود، مونوکسید کربن می‌تواند دفع شود. در اینصورت میزان غلظت دی اکسید کربن کمتر از سطحی است که زنگ را به راه انداخته است.
این شرایط عمدتاً در خانه‌هایی که به خوبی عایق بندی شده یا ساخته شده‌اند وجود دارد. گازهای دودکش معمولاً از طریق دودکش ها به بیرون منتهی می شوند.
تامین هوای ناکافی در اتاقی که دو یا چند وسیله احتراق در آن منبع هوای یکسانی دارند، ممکن است غلظت نشت گاز باعث ایجاد گاز گرفتگی شود. این زمانی اتفاق می افتد که یک دستگاه روشن می شود و نمی تواند هوای تازه کافی دریافت کند.
توجه:
از آنجایی که مونوکسید کربن در برخی از دتکتورها در طول زمان تجمع می‌یابد، منبع CO ممکن است وسایلی باشند که قبل از به صدا درآمدن هشدار کار می‌کردند.
در چند خانه ی خانوادگی که فضاهای زندگی از دیوارها و لوله های مشترک استفاده می کنند، مونوکسید کربن از یک واحد ممکن است از طریق تخته های کف، شکاف ها یا زیر درها وارد فضای همسایه شود.
اگر خانه ای دارای پارکینگ باشد، مونوکسید کربن تولید شده توسط اگزوز خودرو می تواند به داخل خانه نشت کند. این مشکل مخصوصاً برای مکانیک‌های خانگی است که ممکن است موتور خودرو را به طور مکرر برای دوره‌های زمانی روشن کنند. در نتیجه گاز خروجی از اگزوز ممکن است باعث خانه شود و خطر گاز گرفتگی را بوجود آورد.
نظرتان را بگذارید
آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد. فیلدهای الزامی علامت گذاری شده اند *
شما باید وارد شده برای ارسال نظر.