در مقاله قبل به معرفی اینترنت اشیا و ایمنی در برابر آتش سوزی پرداختیم، در این مطلب قصد داریم که با جزئیات بیشتری این تکنولوژی را مورد بررسی قرار دهیم.
4 جنبه وجود دارد که خانه هوشمند سعی در خودکار سازی آن دارد: ارتباط، کنترل برق، امنیت و خانه داری. بنابراین، خانه های هوشمند به طور کلی از فن آوری هایی مانند ارتباطات، کنترل برق، امنیت، ایمنی در برابر آتش، نظارت ویدیویی و موارد دیگر استفاده می کند.
2 مورد از مهمترین عناصر در یک خانه هوشمند ، سیستم آلارم و سیستم ایمنی در برابر آتش است که به خوبی طراحی شده است. 5 ویژگی اساسی را برای داشتن یک خانه هوشمند ایمن در برابر آتش سوزی، داشتن موارد زیر است: دکمه های panic، ایستگاه نظارت متمرکز، نمایش دقیق رویداد و ورود به سیستم، اعلان های خودکار و ایجاد ارتباط و هماهنگی با سایر لوازم خانگی.
سیستم های امنیتی فعلی خانه های هوشمند با استفاده از ارتباطات، سنسورها، اتوماسیون و سایر فن آوری ها در یک سیستم HVAC واحد قرار می گیرند و کنترل لوازم خانگی، امنیت و ایمنی داخلی و مدیریت خانه را به دست می گیرند.سیستم های آلارم که با سیستم های دیگر در خانه هوشمند ادغام می شوند باید 5 ویژگی زیر را داشته باشند:
1. دکمه Panic: دکمه های Panic یک راه سریع و ساده برای درخواست کمک در صورت آتش سوزی یا سایر موارد اضطراری است. با فشار دادن دکمه panic، سیگنالی را به سیستم اتوماسیون خانگی یا سیستم مدیریت ساختمان می فرستد. باید در کنار تخت یا مکانهای دیگر با دسترسی آسان نصب شود.
2. هشدار خودکار و درخواست SOS: با نصب انواع حسگرها در اطراف خانه می توان نفوذ را تشخیص داد. هنگامی که یک سنسور فعال می شود، آژیر خطر را به صدا در می آورد و همچنین به اتوماسیون خانه یا سیستم مدیریت ساختمان هشدار می دهد که به کمک نیاز است. مراکز نظارت یا محافظین می توانند بلافاصله با پلیس تماس بگیرند و در اسرع وقت وضعیت را برطرف کنند.
3. هشدار و مدیریت رویدادها: وقتی صاحب خانه از خانه خارج می شود و سیستم هشدار را مسلح می کند، سیستم نفوذها را شناسایی کرده و بلافاصله این را به سیستم های مدیریت ساختمان و اتوماسیون خانه هشدار می دهد. شماره درب محل وقوع حادثه و همچنین نوع آلارم به مراکز نظارت یا محافظین اطلاع داده می شود. سوابق هشدارها باید به صورت خودکار در سیستم ذخیره شود تا در آینده مورد استفاده قرار گیرد.
4- شماره گیری و اعلان های خودکار: سیستم امنیتی یک ساختمان هوشمند باید به کاربران امکان تنظیم چندین شماره تماس اضطراری را بدهد. انواع مختلف آلارم ها باعث شماره گیری شماره های مختلف تماس می شوند. همچنین کاربران باید بتوانند سیستم زنگ خطر را طوری تنظیم کنند که بتواند اعلان ها را به تلفن همراه ارسال کند.
5. ادغام با سایر لوازم خانگی: وقتی صاحب خانه از خانه خارج می شود و سیستم هشدار را مسلح می کند، سیستم باید به طور خودکار لوازم منزل را که نیازی به روشن ماندن ندارند، خاموش کند. وقتی کاربر برمی گردد و سیستم هشدار را خلع سلاح می کند، سیستم می تواند به طور خودکار برخی از چراغ ها را روشن کرده و سنسورهای در و پنجره را آفلاین کند. با این حال، آشکارسازهای گاز و دود قابل اشتعال در محیط داخلی باید همیشه مسلح باشند.
مهمترین اجزای موجود در سیستمهای ایمنی در برابر حریق سنسورها هستند. سنسورهایی که معمولاً برای ایمنی در برابر آتش استفاده می شوند، سنسورهای مادون قرمز، دتکتور های گاز قابل اشتعال و دتکتور های دود هستند. این سنسورها “چشم و گوش” سیستم ایمنی در برابر آتش هستند، که خانه را از نظر نشانه های خطر کنترل می کند. با شناسایی خطر احتمالی ، سیستم به سیستم اتوماسیون خانگی یا سیستم مدیریت ساختمان هشدار می دهد و به مقامات مربوطه اطلاع می دهد که کمک لازم است.
منبع:
https://www.asmag.com/showpost/16499.aspx
